آرمان درویش در گفتگو با سینماپرس افزود: من کوچکترین عضو گروه سازنده فیلم سینمایی کمدی انسانی بودم و صرفا نگاه کردم و یاد گرفتم چه از آقای شجاع نوری به عنوان پرچم دار گروه و چه دیگر پیشکسوتان یاد گرفتم و بازی کردم.

این بازیگر در خصوص نقش خود در فیلم سینمایی کمدی انسانی عنوان کرد: سعی کردم فهم درستی از فیلمنامه داشته باشم. زیرا وقتی که بازیگر فیلمنامه را بفهمد و در درونش رسوخ  کند حاصل جوشش می شود نه کوشش! امیدورام این اتفاق برای من افتاده باشد.

وی افزود: یکی از چالش هایی که این فیلم برای من داشت این بود که در طول فیلم تلاش کنم بدون این که در ذوق بیننده بزند به او بفهمانم که دست چپ من کار نمی کند. فرار می کردم از این که گل درشت نشان دهم چون آدم هایی را می دیدم که واقعا دستشان دچار مشکل است و انگار می خواهند آن را بپوشانند و آن را در حالت فیزیکی خودشان آن را گم می کنند. این ناخودآگاه من بود و اصلا به آن فکر نمی کردم تا به درستی در بیاید.

بازیگر فیلم سینمایی چهارشنبه گفت:‌ دوستان دیگری که من را می شناسند می دانند که من هیچوقت فیلمنامه را تمرین نمی کنم بارها و بارها فیلمنامه را می خوانم برای اینکه فهم درستی پیدا کنم اما هیچوقت تمرین نمی کنم که بعد بخواهم آن را  اجرا کنم زیرا با این کار بکارت بازی از بین می رود ممکن است دوستان دیگری باشند که اینقدر تمرین کنند که نقششان به شکل یک نمایش درمی آید و به نظر من این زندگی نیست.

وی با اشاره به اینکه قصد کارگردانی دارد افزود: می خواهم کارگردانی کنم و ۲۴ بهمن کار را شروع می کنم. فیلم من یک فضای کاملا سورئال دارد زیرا من به شدت از فضای آپارتمانی بیزار هستم و این به عدم سواد برمی گردد. برخی از فیلمسازان دانش ندارند و به خاطر همین ساختار را نمی شناسند وقتی که ساختار  و روانشناسی میزانسن را بشناسند نیاز نیست که میان دو بازیگر فقط دیالوگ رد و بدل شود بلکه می توان با روانشناسی میزانسن یک مفهوم را به ببینده برسانند. به خاطر همین ما اصلا فضای سورئال در سینما نداریم و اگر هم باشد اینقدر بد است که در ذوق می زند.

درویش خاطرنشان کرد: این فیلم برای من چالش بزرگی خواهد بود اما من از هیچی نمی ترسم.